Jest jeden Bóg
Bóg, który zawsze jest dla człowieka najważniejszy i nigdy nie może stać w cieniu ziemskich wartości. Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze. Ojciec niebieski przez wzgląd na miłość do każdego Swojego dziecka jest skłonny wybaczać. A każdy za swoje czyny odpowie przed nim zgodnie z sumieniem. „Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni”(Mt 7,2). Nie jest rzeczą ludzką oceniać uczynki bliźnich.
Są trzy Osoby Boskie:
Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Nie możemy zapomnieć o tym wspaniałym dogmacie, który podkreśla wyjątkowość religii katolickiej. Na przestrzeni wieków powstawały odłamy negujące istnienie Ducha Świętego lub jego uprzywilejowaną pozycję. Choćby nestorianie negujący boskość Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który stał się człowiekiem, umarł na krzyżu i zmartwychwstał dla naszego zbawienia. Bóg stał się człowiekiem, by nas zbawić Swym ludzkim cierpieniem, którego sam doświadczył i za co jesteśmy Mu wdzięczni. Stał się podobnym nam, uniżając się w Swojej boskiej postaci.
Dusza ludzka jest nieśmiertelna
Ziemski żywot, który wiedziemy, jest drogą prowadzącą do wiecznego zbawienia w Królestwie Niebieskim. Naszym przeznaczeniem jest oglądać oblicze Boga i wypełnić się wiekuistą radością. Niebo jest swoistym wynagrodzeniem za wszystkie cierpienia, których doświadczamy, a które są chwilowe w obliczu wiecznego szczęścia.
Łaska Boga jest do zbawienia koniecznie potrzebna
„Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze mnie”(J 14,6). Te słowa, wypowiedziane przez Jezusa, wskazują jasno drogę do zbawienia. Nie będzie ona łatwa ani przyjemna, ale pozwoli osiągnąć najważniejszą rzecz – wieczne ucztowanie przy Stole Pańskim. Chrystus zszedł na Ziemię, by przekazać nam bezpośrednio wolę Bożą, byśmy nie mieli żadnych wątpliwości. Już nie Duch Święty mówił przez proroków. Sam Bóg zstąpił między ludzi.
